Allah Teâlâ şöyle buyurur:
“… Melekler: Neylersen, güzel eylersin; biz bu
sebeple sana boyun eğeriz. Sen en
temizini yaparsın.” dediler. Dedi ki:
“Ben sizin bilmediklerinizi bilirim.” (Bakara
2/30)
Tesbih, sebh kökündendir. Sebh, havada
veya suda hızla akıp gitme, yüzme, yıldızların kendi yörüngelerinde dönmesi anlamlarına
gelir. Hızla işe koşma veya atın hızla koşması anlamına da gelir. Tesbih, terim olarak, Allah’a kul olmada hızlı davranma anlamında kullanılmıştır[1].
Buna göre “nusebbihu bi hamdike”
cümlesi, “Hamdin sebebiyle sana kul oluruz” demek
olur. Hamd’in Türkçe[2] karşılığını katınca
anlam şöyle olur: “Neylersen güzel eylersin, biz bu sebeple sana kul oluruz”.
Takdis, kuds kökündendir.
Kuds, temiz olma anlamına gelir. Takdis ise, teksir
kalıbında tertemiz saymak demektir. Kuddüs, Allah’ın isimlerinden, lekesiz, tertemiz demektir[3]. Allah’ın lekesiz
ve tertemiz olduğunu, yaptığı işlere bakarak görebiliriz. “Nukaddisu
lek” (seni takdis ederiz) sözünü, “en temizini yaparsın”
diye tercüme etmemiz bundandır.