15: HUDÛD (ÝSLAM CEZA HUKUKU)

bölüm: 1

Ø kendilerinden kalem kaldýrýlan, ceza verilmeyen kimseler var mýdýr?

1423- Ali (r.a.)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.) þöyle buyurmuþtur: “Kalem üç kiþiden kaldýrýlmýþtýr; uyanýncaya kadar uyuyan kimseden, akýl balið oluncaya kadar çocuktan, aklî dengesi yerine gelinceye kadar deli ve benzeri kiþilerden.” (Ýbn Mâce, Talak: 15)

ž Tirmizî: Bu konuda Âiþe’den de hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Ali hadisi bu þekliyle hasen garibtir. yine bu hadis deðiþik þekillerde de Ali’den rivâyet edilmiþtir. Bu rivâyetlerin bazýsýnda “Delikanlý oluncaya kadar çocuktan cümlesi yerine; “Akýl balið oluncaya kadar çocuktan” cümlesi yer almýþtýr. Hasan el Basrî’nin, Ali’den hadis dinlediðini bilmiyoruz. Bu hadis; Atâ b. Sâib’den, Ebû Zabyan’dan ve Ali’den benzeri þekilde rivâyet edilmiþtir. A’meþ: Ebû Zabyan’dan, Ýbn Abbâs’tan, Ali’den merfu olmaksýzýn mevkuf olarak bu hadisi rivâyet etmiþtir. ilim adamlarýnýn uygulamasý bu hadise göredir. Tirmizî: Hasan-ý Basrî, Ali (r.a.)’in hilafeti zamanýnda yaþamýþ olup ondan hadis dinlediðini bilmiyoruz. Ebû Zabyan’ýn adý Husayn b. Cündüp’tür.

bölüm: 2

Ø cezalarý önlemeye çalýþmak gerekir

1424- Âiþe (r.anha)’dan rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.) þöyle buyurdu: “Müslümanlardan gücünüz yettiðince cezalarý kaldýrmaya çalýþýn bir çýkýþ yolu bulursanýz önünü açýverin, cezadan kurtarýn. Hüküm makamýnda olan otoritenin affetmekte yanýlmasý ceza da yanýlmasýndan çok daha hayýrlýdýr.” (Tirmizî rivâyet etmiþtir.)

ž Hennâd, Vekî’ yoluyla Yezîd b. Ziyâd’tan bu hadisi bize Muhammed b. Rabia’nýn rivâyeti gibi mevkuf olarak rivâyet etti.

Tirmizî: Bu konuda Ebû Hüreyre ve Abdullah b. Amr’dan da hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Âiþe’nin hadisini merfu olarak sadece Muhammed b. Rebia’nýn, Yezîd b. Ziyâd ed Dýmýþkî’den, Urve ve Âiþe rivâyetiyle bilmekteyiz. Vekî’ ayný hadisi, Yezîd b. Ziyâd’tan benzeri þekilde merfu olmaksýzýn rivâyet etmiþtir. Vekî’in rivâyeti daha sahihtir. Rasûlullah (s.a.v.)’in ashabýndan pek çok kiþi ayný þekilde rivâyet etmiþlerdir. Yezîd b. Ziyâd ed Dýmýþkî hadis konusunda zayýf bir kimsedir. Yezîd b. Ziyâd ed Dýmýþkî hadis konusunda zayýf bir kimsedir. Yezî b. ebî Ziyâd el Kûfi ise ondan daha saðlam ve yaþlý birisidir.

bölüm: 3

Ø müslümanýn ayýp ve günahlarýný örtmek gerekir

1425- Ebû Hüreyre (r.a.)’den rivâyete göre, þöyle demiþtir: Rasûlullah (s.a.v.) þöyle buyurdu: “Her kim bir mü’minin dünya sýkýntýlarýndan bir sýkýntýsýný giderirse Allah’ta onun ahiretteki sýkýntýlarýndan bir sýkýntýsýný giderecektir. Her kim de Müslümanýn bir ayýp ve kusurunu örterse Allah’ta dünyada ve ahirette o kulunun ayýbýný örter kul kardeþinin yardýmýnda oldukça Allah’ta o kimsenin daima yardýmýnda olur.” (Ebû Dâvûd, Edeb: 60; Ýbn Mâce, Mukaddime: 17)

ž Tirmizî: Bu konuda Ukbe b. Âmir ve Ýbn Ömer’den de hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Ebû Hüreyre’nin hadisini böylece pek çok râvî, A’meþ’den, Ebû Salih’den, Ebû Hüreyre’den, Ebû Avâne’nin rivâyeti gibi rivâyet ettiler. Esbat b. Muhammed, A’meþ’den, Ebû Salih’den ve Ebû Hüreyre’den benzeri þekilde ayný hadisi rivâyet etmiþtir. bu rivâyet birinci rivâyetten daha sahihtir. Ubeyd b. Esbat b. Muhammed bu hadisi bize aktardý ve dedi ki: Babam bu hadisi bana A’meþ’den aktarmýþtýr.

1426- Sâlim (r.a.)’in babasýndan rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.) þöyle buyurdu: “Müslüman, Müslüman’ýn din kardeþidir. Ona haksýzlýk edip zulmetmez. Müslüman, Müslüman’ý tehlikelerde de terk etmez. Her kim Müslüman kardeþinin bir ihtiyacýný giderirse; Allah’ta onun bir sýkýntýsýný giderir. Her kim de bir Müslüman’ýn bir sýkýntýsýný kaldýrýrsa Allah’ta onun kýyamette bir sýkýntýsýný kurtarýr. Her kim dünyada, bir Müslüman’ýn ayýp ve hatasýný örterse Allah’ta onun bir hata ve kusurunu kýyamette örter, görmezden gelir.” (Buhârî, Mezâlim: 3; Ebû Dâvûd, Edeb: 38)

ž Tirmizî: Bu hadis hasen sahih garibtir.

bölüm: 4

Ø ceza uygulanmadan önce suçluya suçunu itiraf için sorgulamak

1427- Ýbn Abbâs (r.a.)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.), Mâlik’in oðlu Mâiz’e: Senin hakkýnda bana ulaþtýrýlan haber doðru mudur? Buyurdu. Mâiz: Benim hakkýmda size nasýl bir haber iletildi dedi. Rasûlullah (s.a.v.): “Falan ailenin cariyesiyle zina ettiðin bana bildirildi” buyurunca Mâiz “Evet” dedi ve kendisi aleyhine dört kez þâhidlik yaptý da Rasûlullah (s.a.v.)’in emri üzerine taþlanarak öldürüldü. (Buhârî, Muharîbin: 6; Müslim, Hudud: 5)

ž Tirmizî: Bu konuda Sâib b. Yezîd’den de hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Ýbn Abbâs hadisi hasen sahihtir. Þu’be bu hadisi Simak b. Harb’den ve Saîd b. Cübeyr’den mürsel olarak rivâyet etmiþ olup bu rivâyetinde “ibn Abbâs’tan” dememiþtir.

bölüm: 5

Ø itirafýndan dönen suçludan cezanýn kaldýrýlmasý

1428- Ebû Hüreyre (r.a.)’den rivâyete göre, þöyle demiþtir: Maiz el Eslemî, Rasûlullah (s.a.v.)’e gelerek zina ettiðini söylemiþti. Rasûlullah (s.a.v.), kendisinden yüz çevirdi. Maiz diðer yanýndan gelerek yine zina ettiðini söyledi. Rasûlullah (s.a.v.) yine ondan yüz çevirdi. Maiz diðer taraftan gelerek kesinlikle zina ettiðini itiraf etti. Dördüncü itirafýnda Rasûlullah (s.a.v.)’in emri üzerine Medîne dýþýndaki Hare mevkiine çýkarýlarak taþlanmaya baþlandý. Taþlarýn acýsýný duyunca tüm gücüyle kaçtý. Elinde deve çene kemiði bulunan bir adamýn yanýndan geçerken o adam deve çene kemiðiyle ona vurdu arkasýndan diðer yetiþen insanlarda ölünceye kadar ona vurdular. Bu durumu Rasûlullah (s.a.v.)’e anlattýlar taþlarýn verdiði ýstýrap ve ölüm korkusundan dolayý kaçmaya teþebbüs ettiðini söylediler. Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v.): “Onu býrakmalýydýnýz” buyurdu. (Ebû Dâvûd, Diyâd: 3; Müslim, Hudud: 5)

ž Tirmizî: Bu hadis hasendir. Ebû Hüreyre’den deðiþik þekillerde de rivâyet edilmiþtir. Ayný þekilde bu hadis Zührî’den, Ebû Seleme’den, Câbir b. Abdullah’tan benzeri þekilde de rivâyet edilmiþtir.

1429- Câbir b. Abdullah (r.a.)’den rivâyete göre, Eslem kabilesinden bir adam Peygamber (s.a.v.)’e gelerek zina ettiðini itiraf etti. Peygamber (s.a.v.) ondan yüz çevirdi. Adam tekrar itiraf etti. Peygamber (s.a.v.)’de tekrar yüz çevirdi, kendi aleyhine dört sefer zina ettiðine þâhidlikte bulununca Rasûlullah (s.a.v.): “Sende delilik var mý? buyurdu. Adam: hayýr dedi. Rasûlullah (s.a.v.), evli misin? Dedi. Adam evet dedi. Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v.), emretti ve açýk hava namazgahýnda bu þahýs taþlandý. Taþlarýn verdiði ýzdýrabla kaçtý arkasýndan yetiþilerek ölünceye kadar taþlandý. Rasûlullah (s.a.v.), O kimseyi hayýrla andý fakat cenaze namazýný kýlmadý. (Nesâî, Cenaiz: 63; Ebû Dâvûd, Hudûd: 23)

ž Tirmizî: Bu hadis hasen sahihtir. Bazý ilim adamlarýnýn uygulamasý bu hadise göre olup kendi aleyhine dört sefer zina ettiðine þâhidlik ederse ona ceza tatbik edilir. Ahmed ve Ýshâk bu görüþtedir. Bazý ilim adamlarý ise; zina yaptýðýna dair bir sefer þâhidlikte bulunsa bile ceza uygulanýr derler. Mâlik b. Enes ve Þâfii bu görüþte olup bunlarýn dayandýklarý delil; Ebû Hüreyre ve Zeyd b. Hâlid’den rivâyet edilen hadistir ki: Ýki adam Rasûlullah (s.a.v.)’e baþvurdular onlardan biri: Ey Allah’ýn Rasûlü oðlum bu adamýn karýsýyla zina etti… Rasûlullah (s.a.v.) buyurdu ki: “Ey Üneys! Bu adamýn karýsýna git suçunu itiraf ederse onu recmet dedi. Dört kere itiraf ederse demedi.” (Bu hadis ileride geniþ olarak 1433’de tekrar gelecektir.)

bölüm: 6

Ø þer’i cezalarýn uygulanmamasý için þefaatçilik yapmak doðru mudur?

1430- Âiþe (r.anha)’dan rivâyet edildiðine göre Mahzum kabilesinden hýrsýzlýk yapan bir kadýnýn durumu Kureyþ kabilesini ilgilendirdi ve þöyle dediler: Rasûlullah (s.a.v.) ile o kadýn hakkýnda kim konuþabilir? Sonra Rasûlullah (s.a.v.)’in sevdiði Üsâme b. Zeyd’den baþka bu konuda kimse cesaret edemez kararýna vardýlar. Bunun üzerine Üsâme, Rasûlullah (s.a.v.) ile konuþtu. Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v.): “Allah’ýn koyduðu bir cezada sen þefaat mý ediyorsun?” buyurdu ve kalkýp bir hutbe verdi ve þöyle buyurdu: Sizden öncekilerin helak olmalarýnýn sebebi þuydu: “Onlardan meþhur bir kimse hýrsýzlýk yaparsa onu cezalandýrmaz býrakýrlar fakir ve kimsesiz bir kimse hýrsýzlýk yaptýðýnda ise ona ceza uygularlardý. Allah’a yemin ederim ki Muhammed’in kýzý Fatýma hýrsýzlýk yapmýþ olsaydý mutlaka onun da elini keserdim.” (Müslim, Hudûd: 2; Nesâî, Kat-us Sârýk: 6)

ž Tirmizî: Bu konuda Mes’ûd b. Acma - Mes’ûd b. A’cem de denilir – Ýbn Ömer ve Câbir’den de hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Âiþe hadisi hasen sahihtir.

bölüm: 7

Ø Rasûlullah (s.a.v.) ve halifeler recm cezasý uyguladýlar mý?

1431- Ömer b. Hattâb (r.a.)’den rivâyete göre, þöyle demiþtir: Rasûlullah (s.a.v.), recm cezasýný uyguladý. Ebû Bekir (r.a.), recm cezasýný uyguladý ben de recm cezasýný uyguladým Allah’ýn kitabýna ilave etmiþ olmaktan çekinmesem recm cezasýný mushafa yazardým. Çünkü ileride bazý insanlarýn recm cezasýný Allah’ýn kitabýnda bulamayýnca inkar edip küfre düþeceklerinden korkuyorum. (Müslim, Hudûd: 4; Ebû Dâvûd, Hudûd: 23)

ž Tirmizî: Bu konuda Ali’den de hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Ömer hadisi hasen sahihtir. Ömer’den deðiþik þekillerde de rivâyet edilmiþtir.

1432- Ömer b. Hattâb (r.a.)’den rivâyet edildiðine göre, þöyle demiþtir: Allah, Muhammed (s.a.v.)’i hak din ile gönderdi ve kendisine kitap indirdi. Ýndirdiði kitapta recm ayeti vardý ve bu yüzden kendisi recm yaptý ondan sonra biz de recm cezasýný uyguladýk insanlarýn üzerinden uzun zaman geçince içlerinden birilerinin çýkýp þöyle diyeceðinden korkuyorum: “Allah’ýn kitabýnda recm ayetini bulamýyoruz” böylece Allah’ýn indirmiþ olduðu bir farzý terk ederek sapýtacaklarýndan korkuyorum. Dikkat edin evli olduðu halde zina eden kimseye delil bulunduðu, gebelik olduðu veya itiraf ettiði takdirde recm haktýr ve mutlaka yapýlmalýdýr. (Müslim, Hudûd: 4; Ebû Dâvûd, Hudûd: 23)

ž Tirmizî: Bu konuda Ali’den de hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Bu hadis hasen sahih olup Ömer’den deðiþik þekillerde de rivâyet edilmiþtir.

bölüm: 8

Ø recm (taþlanarak öldürülmek) evli olduðu halde zina eden kimseler içindir

1433- Ebû Hüreyre, Zeyd b. Hâlid ve Þibl (r.anhüm)’den rivâyete göre, þöyle demiþlerdir: Bu kimselerin üçü de Rasûlullah (s.a.v.)’in yanýnda bulunduklarý bir sýrada birbirinden davacý olan iki kimse geldi onlardan biri sözüne þöyle baþladý: “Ey Allah’ýn Rasûlü! Allah aþkýna aramýzda Allah’ýn kitabýyla hükmedeceksin. Bunun üzerine bu kimseden daha anlayýþlý olan diðer kimse de; Evet Allah’ýn kitabýna göre aramýzda hüküm ver, müsaade et ben konuþayým dedi ve sözüne þöyle baþladý: Oðlum bu adamýn iþçisi idi sonra onun karýsýyla zina etti, oðlumun cezasýnýn recm olduðunu bana bildirdiler. Ben de bu ceza karþýlýðýnda yüz koyun ile bir hizmetçiyi fidye olarak verdim. Sonra bu iþi bilen insanlarla karþýlaþtým ve dediler ki: Oðluna yüz deðnek vurulmasý gerekir, bir yýlda sürgün edilecektir. Recmedilmek ise bu adamýn karýsýna uygulanacaktýr dediler.

Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v.) buyurdular ki: Varlýðým kudret elinde olan Allah’a yemin olsun ki aramýz da Allah’ýn kitabýyla hükmedeceðim: Yüz koyun ve hizmetçi sana iade edilecektir, oðluna da yüz deðnek ve bir yýl sürgün cezasý verilecektir. Ya Üneys! Bu adamýn karýsýna git suçunu kabul edip itiraf ederse onu recmet. Üneys kadýnýn yanýna gitti o da suçunu itiraf edince kadýný recmetti. (Buhârî, Muhâribîn: 6; Müslim, Hudûd: 5)

ž Ýshâk b. Musa el Ensârî, Ma’n vasýtasýyla Mâlik’den Ýbn Þihâb’tan, Ubeydullah b. Abdullah’tan, Ebû Hüreyre’den, Zeyd b. Hâlid el Cühenî’den mana olarak bu hadisin bir benzerini rivâyet etmiþtir.

Yine Kuteybe, Leys vasýtasýyla Ýbn Þihâb’tan kendi senediyle mana olarak Mâlik’in hadisinin bir benzerini bize rivâyet etmiþtir.

Tirmizî: Bu konuda Ebû Bekre, Ubede b. Sâmit, Ebû Hüreyre, Ebû Saîd, Ýbn Abbâs, Câbir b. Semure, Hezzal, Büreyde, Seleme b. Muhabbik, Ebû Berze ve Imrân b. Husayn’dan da hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Ebû Hüreyre Zeyd b. Hâlid hadisi hasen sahihtir. Ayný þekilde Mâlik b. Enes; Ma’mer ve pek çok kimse Zürî’den, Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe’den, Ebû Hüreyre’den ve Zeyd b. Hâlid’den rivâyet etmiþtir.

Ayný þekilde ayný senedle Rasûlullah (s.a.v.)’den þu þekilde rivâyet etmiþlerdir: “Cariye zina ederse ona yüz deðnek vurun dördüncü sefer yine zina ederse deðersiz bir ip parasýna bile olsa satýp elden çýkarýn.”

Sûfyân b. Uyeyne; Zührî’den, Ubeydullah’tan, Ebû Hüreyre’den, Zeyd b. Hâlid’den ve Þibl’den rivâyet ederek þöyle der: “Rasûlullah (s.a.v.)’in yanýnda idik…”

Ýbn Uyeyne her iki hadisi de topluca Ebû Hüreyre’den Zeyd b. Hâlid’den ve Þibl’den rivâyet ediyor. Ýbn Uyeyne rivâyet ettiði bu hadiste vehme kapýlmýþtýr. Sûfyân b. Uyeyne iki hadisi birbirine karýþtýrmýþtýr.

Sahih olan rivâyet Muhammed b. el Velîd ez Zebîdî, Yunus b. Ubeyde, Zührî’nin kardeþinin oðlunun Zührî’den, Ubeydullah’tan, Ebû Hüreyre’den ve Zeyd b. Hâlid’den yapýlan rivâyetidir ki; þöyle baþlar: “Cariye zina ederse ona yüz deðnek vurun…”

Zührî; Ubeybullah’tan, Þibl b. Hâlid, Abdullah b. Mâlik el Evsî’den rivâyet etti þöyle demiþtir: Cariye zina ederse…” hadisçiler yanýnda sahih kabul edilen rivâyet budur. Þibl b. Hâlid, Peygamber (s.a.v.)’e yetiþmemiþtir. Þibl sadece Abdullah b. Mâlik el Evsî vasýtasýyla hadis rivâyet etmektedir. Doðru olaný budur. Ýbn Uyeyne rivâyeti pek makbul deðildir. Ýbn Uyeyne’den, Þibl b. Hamid dediði rivâyet edildi ki bu bir yanlýþlýktýr. Gerçekte o Þibl b. Hâlid’tir. Ayný þekilde ona Þibl b. Huleyd’de deniliyor.

1434- Ubâde b. Sâmit (r.a.)’den rivâyete göre, þöyle demiþtir: Rasûlullah (s.a.v.) þöyle buyurdu: “Zina cezasýnýn hükmünü benden alýn. Allah o zina eden kadýnlar için bir düzenleme ortaya koymuþtur; Evlinin evli ile zina etmesinin cezasý yüz deðnek ve taþlanarak öldürülmektir, bekarýn bekarla zina etmesinin cezasý yüz deðnek ve bir yýl sürgün edilmektir.” (Müslim, Hudûd: 5; Ýbn Mâce, Hudûd: 7)

ž Tirmizî: Bu hadis hasen sahihtir. Rasûlullah (s.a.v.)’in ashabýndan bazý ilim adamlarýnýn uygulamasý bu hadise göredir. Ali b. ebî Tâlib, Übey b. Ka’b, Abdullah b. Mes’ûd, baþkalarý bunlardan olup þöyle derler: “Evli kimse zina ederse yüz deðnek vurulur ve recmedilerek öldürülür.”

Ayný þekilde bazý ilim adamlarý da bu görüþü paylaþmýþlardýr. Ýshâk bunlardandýr. Rasûlullah (s.a.v.)’in ashabýndan, içlerinde Ebû Bekir, Ömer ve baþkalarýnýn bulunduðu bir kýsým ilim adamlarý ise “Evli kimse zina ettiðinde recmedilir ayrýca yüz deðnek vurulmaz” derler. Rasûlullah (s.a.v.)’den, Maiz ve baþka kimselerin olaylarýndan bahseden hadislere göre Rasûlullah (s.a.v.), sadece recmedilmeyi emretmiþ yüz deðnek vurulmasýný emretmemiþtir. Bazý ilim adamlarýnýn uygulamasý da bu hadise göre olup Sûfyân es Sevrî, Ýbn’ül Mübarek, Þâfii ve Ahmed’te bu görüþtedirler.

bölüm: 9

Ø hamile olan kimsenin taþlanarak öldürülmesi, çocuðunu doðuruncaya kadar bekletilir

1435- Imrân b. Husayn (r.a.)’den rivâyet edildiðine göre Cüheyne kabilesinden bir kadýn Rasûlullah (s.a.v.)’in huzurunda zina yaptýðýný itiraf etti ve ben hamileyim dedi. Rasûlullah (s.a.v.), kadýnýn yakýnlarýný çaðýrarak “Bu kadýna iyi muamele ediniz doðum yapýnca bana bildiriniz” buyurdu.

Sonra durum kendisine bildirilince kadýnýn elbisesi cezalandýrýlma esnasýnda açýlmamasý için sýkýca baðlandý recmedilmesi emredildi ve recmedildi. Sonunda o kadýna cenaze namazý kýldý. Bunun üzerine Ömer: “Ey Allah’ýn Rasûlü! Onu recmettin sonrada cenaze namazýný kýlýyorsun” deyince, Rasûlullah (s.a.v.): O kadýn öylesine bir tevbe yaptý ki o tevbesi Medîne halkýndan yetmiþ kiþiye daðýtýlsa hepsine yeterdi.

Sen kadýnýn canýný büyük bir istekle Allah’a baðýþlamasýndan daha üstün ne aramaktasýn? (Müslim, Hudûd: 7; Ebû Dâvûd, Hudûd: 24)

ž Tirmizî: Bu hadis hasen sahihtir.

bölüm: 10

Ø ehli kitab denilen kimselerin taþlanýp öldürülmesi

1436- Ýbn Ömer (r.a.)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.), bir Yahudi erkek ile bir Yahudi kadýný iþledikleri zina suçundan dolayý recmetmiþtir. (Müslim, Hudûd: 6;Ebû Dâvûd, Hudûd: 25)

ž Tirmizî: Bu hadis biraz uzuncadýr. Tirmizî: Bu hadis hasen sahihtir.

1437- Semure (r.a.)’den rivâyete göre, Peygamber (s.a.v.), bir Yahudi erkekle bir Yahudi kadýný iþledikleri zina suçundan dolayý recmetmiþtir. (Müslim, Hudûd: 6; Ebû Dâvûd, Hudûd: 25)

ž Tirmizî: Bu konuda Ýbn Ömer, Berâ, Câbir, Ýbn ebî Evfâ, Abdullah b. Hâris b. Cüz’ ve Ýbn Abbâs’tan da hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Câbir b. Semure hadisi hasen garib olup ilim adamlarýnýn çoðunluðunun uygulamasý bu hadise göredir ve þöyle derler: “Ehli kitab denilen Yahudi ve Hýristiyanlar birbirlerinden davacý olur ve davalarýný Müslüman hakimlere götürürlerse onlar arasýnda da kitap sünnet ve Müslümanlara uygulanan hükümler uygulanýr.” Ahmed ve Ýshâk bu görüþtedir.

Bazý ilim adamlarý ise zina olayýnda ehli kitaba ceza uygulanmaz derler ki ilk görüþ daha sahihtir.

bölüm: 11

Ø zina eden bekarlara yüz deðnekten sonra sürgün cezasý uygulanýr mý?

1438- Ýbn Ömer (r.a.)’den rivâyet edildiðine göre “Rasûlullah (s.a.v.), zina eden bekarlara yüz deðnek vurdu ve sürgün etti Ebû Bekir’de halifeliði döneminde yüz deðnek vurdu ve sürgün etti. Ömer’de ayný þekilde halifeliði döneminde yüz deynek vurdu ve sürgün etti.” (Ebû Dâvûd, Hudud: 23)

ž Tirmizî: Bu konuda Ebû Hüreyre, Zeyd b. Halit ve Ubade b. Samit’ten de hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Ýbn Ömer Hadisi garibtir. Pekçok kimse bu hadisi Abdullah b. Ýdris’ten merfu olarak rivâyet etmiþlerdir. Bazýlarý ise ayný hadisi Abdullah b. Ýdris’ten, Ubeydullah’tan, Nafi’den ve Ýbn Ömer’den rivâyet ederek: “Ebû Bekir’de deðnekledi ve sürgün etti. Ömer’de yine deðnekledi ve sürgün etti” demiþlerdir. Ayný þekilde Ebû Said el Eþec’te bu hadisi rivâyet etmiþtir. Abdullah b. Ýdris’te bize aktarmýþtýr. Bu hadis benzeri þekilde deðiþik bir rivâyetle Ýbn Ýdris’ten, Ubeydullah b. Ömer’den de rivâyet edilmiþtir. Ayný þekilde Muhammed b. Ýshak’ta, Nafi’den, Ýbn Ömer’den rivâyet ederek: “Ebû Bekir’de deðnekledi ve sürgün etti. Ömer’de yine deðnekledi ve sürgün etti” demiþler; Peygamber (s.a.v)’de deðneklledi ve sürgün etti dememiþlerdir.

Rasûlullah (s.a.v.)’den sürgün ettiðine dair sahih haberler, Ebû Hüreyre, Zeyd b. Halid, Ubade b. Sabit ve baþkalarýndan bize ulaþmýþtýr. Rasûlullah (s.a.v.)’in ashabýndan ilim adamlarýnýn uygulamasý bu hadise göre olup, Ebû Bekir, Ömer, Ali, Übey b. Ka’b, Abdullah b. Mes’ud, Ebû Zer ve baþkalarý bunlardandýr. Pek çok tabiin dönemi fýkýhçýlarýndan da böylece rivâyet edilmiþtir.

Süfyan es Sevri, Malik b. Enes, Abdullah b. Mübarek, Þafii, Ahmed ve Ýshak’ta bu görüþü benimseyenler arasýndadýr.

bölüm: 12

Ø dünyada tatbik edilerek çekilen cezalar sahibi için keffârettir

1439- Ubâde b. Sâmit (r.a.)’den rivâyete göre, þöyle demiþtir: Rasûlullah (s.a.v.)’in yanýnda oturuyorduk… Derken Rasûlullah (s.a.v.): “Allah’ýn hüküm ve otoritesinde hiçbir þeyi ortak koþmamaya hýrsýzlýk yapmamaya zina etmemek üzere bana biat edeceksiniz yani siyasi otoritemi kabul edeceksiniz dedi ve: “…Allah’tan baþka hiçbir þeye ilahlýk yakýþtýrmayacaklarýný, hýrsýzlýk yapmayacaklarýný zina etmeyeceklerini …” ayetini okudu. (60 Mümtehine: 12) ve þöyle devam etti. Sizden kim verdiði bu sözü tutarsa onun mükafatýný Allah verecektir. Kim de bu suçlardan birini iþlerde cezasýný bu dünyada çekerse o ceza kendisi için keffarettir. Her kim de bir suç iþler de Allah bu dünyada onun suçunu örterse onun suçunu örterse onun iþi de Allah’a kalmýþtýr. Allah dilerse ona affeder dilerse ona azâb eder.” (Buhârî, Hudûd: 9; Müslim, Hudûd: 10)

ž Tirmizî: Bu konuda Ali, Cerir b. Abdullah ve Huzeyme b. Sabit’den de hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Ubâde b. Sâmit hadisi hasen sahihtir. Þâfii diyor ki: Cezanýn uygulandýðý kiþi için keffâret olacaðýna dair bu konuda bundan güzel bir hadis iþitmedim! Yine Þâfii diyor ki: Bir günah iþleyen ve günahý Allah tarafýndan örtülen kiþinin kendi günahýný gizlemesi ve Rabbiyle baþ baþa kalýp tevbe etmesi bana göre daha hoþtur. Ebû Bekir ve Ömer’in de bir adama günahýný örtmesi için emir verdikleri de rivâyet edilmektedir.

bölüm: 13

Ø cariyelere de ceza uygulanmasý mutlaka gereklidir

1440- Ebû Hüreyre (r.a.)’den rivâyete göre, þöyle demiþtir: Rasûlullah (s.a.v.) þöyle buyurdu: “Sizden birinizin cariyesi zina ederse Allah’ýn kitabýna göre onu üç seferde de deðnek vurarak cezalandýrsýn dördüncüde ise kýl bir ip karþýlýðýnda bile olsa onu satsýn.” (Ebû Dâvûd, Hudûd: 32; Buhârî, Muhâribîn: 22)

ž Tirmizî: Ebû Hüreyre hadisi hasen sahihtir. Ebû Hüreyre’den deðiþik þekillerde de rivâyet edilmiþtir. Rasûlullah (s.a.v.)’in ashabýndan ve baþkalarýndan bazý ilim adamlarýnýn uygulamasý bu hadise göre olup kiþinin kendi köle ve cariyesine devlet otoritesi olmaksýzýn ceza tatbik edebileceði görüþündedirler. Ahmed ve Ýshâk’ta ayný kanaattedir. Bazý ilim adamlarý ise devlet otoritesine teslim edilir köle ve cariye sahibi cezayý kendisi uygulamaz derler. Birinci görüþ daha sahihtir.

1441- Ebû Abdurrahman es Sülemî (r.a.)’den rivâyete göre, þöyle demiþtir: Ali bir hutbe vererek þöyle konuþtu: “Ey insanlar! Erkek ve kadýn kölelerinizden evli olan ve evlenmiþ olanlara iþledikleri suçlardan dolayý cezayý tatbik edin. Rasûlullah (s.a.v.)’in bir cariyesi zina etmiþti de onun deðneklenmesi bana emretmiþti kendisine bu görevi yapmak üzere geldiðimde loðusalýðýnýn baþlangýcýnda buldum cezayý uygularsam öldüreceðimden veya öleceðinden korktum ve durumu gelip Rasûlullah (s.a.v.)’e anlattým o da “iyi yapmýþsýn” buyurdu. (Buhârî, Muharibîn: 2; Ebû Dâvûd, Hudûd: 33)

ž Tirmizî: Bu hadis hasen sahihtir. Süddî’nin ismi Ýsmail b. Abdurrahman’dýr. Tabiin neslinden olup Enes b. Mâlik’den hadis iþitmiþtir. Ali b. ebî Tâlib’in oðlu Hüseyin’i de görmüþtür.

bölüm: 14

Ø içki içen kimseye hangi ceza uygulanýr?

1442- Ebû Saîd el Hudrî (r.a.)’den rivâyet olunduðuna göre: “Rasûlullah (s.a.v.), içki içene ceza olarak iki ayakkabýsýyla kýrk kere vurdu.” Mis’ar diyor ki: Zannedersem bu ceza içki içmesinden dolayý idi. (Ebû Dâvûd, Hudud, 35; Buhârî, Hudud: 5)

ž Tirmizî: Bu konuda Ali, Abdurrahman b. Ezher, Ebû Hüreyre, Sâib, Ýbn Abbâs ve Ukbe b. Hâris’den de hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Ebû Saîd hadisi hasen sahihtir. Ebûs Sýddîk el Bâcî’nin ismi Bekir b. Amr’dýr. Bekir b. Kays’da denilir.

1443- Enes (r.a.)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.)’e içki içmiþ bir adam getirildi. Rasûlullah (s.a.v.), çatallý hurma deðneðiyle kýrk kadar ona vurdu. Ebû Bekir’de halifeliði döneminde aynen böyle yaptý. Ömer halifeliði döneminde sahabenin âlimleriyle istiþarede bulundu. Abdurrahman b. Avf’ýn Þer’i cezalarýn en hafifi seksen deðnektir demesi üzerine Ömer’de bu þekilde emretti ve içki içenin cezasý seksen deðnek oldu. (Buhârî, Hudûd: 5; Müslim, Hudûd: 8)

ž Tirmizî: Enes hadisi hasen sahihtir. Rasûlullah (s.a.v.)’in ashabýndan ve baþkalarýndan bir kýsmýnýn uygulamasý bu hadise göre olup “Ýçki içenin cezasý seksen deðnektir” derler.

bölüm: 15

Ø içki içen üç sefer deðneklenir dördüncüde öldürülür

1444- Muaviye (r.a.)’den rivâyete göre, þöyle demiþtir: Rasûlullah (s.a.v.) þöyle buyurdu: “Her kim içki içerse ona deðnekle vurarak cezasýný verin yine içmeye devam ederse dördüncüsünde onu öldürün.” (Ebû Dâvûd, Hudûd: 36; Ýbn Mâce, Hudûd: 17)

ž Tirmizî: Bu konuda Ebû Hüreyre, Þerid, Þurahbil b. Evs, Cerir, Ebû’r Ramed el Belevî ve Abdullah b. Amr’dan da hadis rivâyet edilmiþtir

Tirmizî: Muaviye hadisini ayný þekilde Sevrî, Âsým’dan, Ebû Salih’den, Muaviye’den rivâyet etmiþtir. Ýbn Cüreyc ve Ma’mer’de Süheyl b. ebî Salih’den, babasýndan, Ebû Hüreyre’den rivâyet ettiler.

Muhammed’den þöyle dediðini iþittim: Ebû Salih’in Muaviye yoluyla rivâyet ettiði hadis Ebû Salih’in Ebû Hüreyre’den rivâyet ettiðinden daha sahihtir.

Ýçki içene uygulanan bu ceza ilk zamanlarda böyle idi sonradan nesh olundu. Muhammed b. Ýshâk’ýn Muhammed b. Münkedir’den, Câbir b. Abdullah’tan yaptýðý rivâyet þöyledir: “Kim içki içerse ceza olarak deðnekleyin yine içmeye devam ederse dördüncüde öldürün.” Câbir diyor ki: Bu sözden sonra Rasûlullah (s.a.v.)’e dördüncü sefer içki içen bir adam getirildi de yine onu deðnekle cezalandýrdý ve öldürmedi.

Ayný þekilde Zührî, Kabîsa b. Zûeyb vasýtasýyla benzeri bir hadis rivâyet etmekte ve þöyle demektedir. Böylece ölüm cezasý kaldýrýldý ve buna izin verilmiþ oldu. Ýlim adamlarýnýn çoðunluðunun uygulamasý bu hadise göre olup geçmiþte ve bu günde aralarýnda ihtilaf olduðunu bilmiyoruz. Bu konuyu destekleyen delillerden biri de deðiþik yollarla Rasûlullah (s.a.v.)’den rivâyet edilen þu hadistir: Allah’tan baþka ilah olmadýðýna benim de Allah’ýn Rasûlü olduðuma þehâdet eden Müslüman bir kimsenin kaný ancak þu üç þeyden biri ile helal olur: “Cana karþý can, zina iþleyen evli kimse ve dinini terk eden kimse.”

bölüm: 16

Ø hýrsýzýn eli ne kadarlýk malda kesilir?

1445- Âiþe (r.anha)’dan rivâyete göre: “Rasûlullah (s.a.v.), çeyrek dinarda ve daha yukarýsýnda hýrsýzýn elini kesmiþti.” (Buhârî, Hudûd: 14; Müslim, Hudûd: 1)

ž Tirmizî: Âiþe hadisi hasen sahihtir. Bu hadis deðiþik þekillerde Amre’den ve Âiþe’den merfu olarak rivâyet edilmiþtir. Bazý kimseler ise yine Amre ve Âiþe’den mevkuf olarak rivâyet etmiþlerdir.

1446- Ýbn Ömer (r.a.)’den rivâyete göre, þöyle demiþtir: “Rasûlullah (s.a.v.), deðeri üç dirhem olan bir kalkandan dolayý el kesmiþtir.” (Buhârî, Hudûd: 14; Müslim, Hudûd: 1)

ž Tirmizî: Bu konuda Sa’d, Abdullah b. Amr, Ýbn Abbâs, Ebû Hüreyre ve Eymen’den de hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Ýbn Ömer hadisi hasen sahihtir. Rasûlullah (s.a.v.)’in ashabýndan bazý ilim adamlarýnýn uygulamasý bu hadise göredir. Ebû Bekir es Sýddýk beþ dirhemde el kesmiþtir. Osman ve Ali’ni,n çeyrek dinarda el kestikleri rivâyet edilmektedir. Ebû Hüreyre ve Ebû Saîd’den rivâyete göre: “Beþ dirhemde el kesilir.” Tabiin dönemi fýkýhçýlarýndan bir kýsmýnýn uygulamasý bu hadise göre olup Mâlik b. Enes, Þâfii, Ahmed ve Ýshâk bunlardan olup: “Çeyrek dinar ve fazlasýndan el kesilir” görüþündedirler. Ýbn Mes’ûd’tan rivâyete göre, þöyle demiþtir: “El kesmek ancak bir dinar veya on dirhem deðerindeki hýrsýzlýktan dolayýdýr.” Bu hadis Kâsým b. Abdurrahman’ýn, Ýbn Mes’ûd’tan rivâyet ettiði mürsel bir hadistir. Çünkü Kâsým, Ýbn Mes’ûd’tan hadis iþitmemiþtir. bazý ilim adamlarýnýn uygulamasý bu hadise göre olup Sûfyân es Sevrî ve Küfeliler ayný kanaattedirler ve þöyle derler: “On dirhemin altýnda el kesme yoktur.” Ali’den rivâyet edildiðine göre “On dirhemden aþaðý miktarda el kesilmez” hadisinin senedi muttasýl deðildir.

bölüm: 17

Ø hýrsýzýn kesilen eli boynuna takýlýr

1447- Abdurrahman b. Muhayriz (r.a.)’den rivâyete göre, þöyle demiþtir: “Fudale b. Ubeyd’e kesilmiþ elin hýrsýzýn boynuna takýlmasý sünnetten midir? diye sordum þöyle cevap verdi: Rasûlullah (s.a.v.)’e bir hýrsýz getirildi suçu sabit olunca eli kesildi sonra verilen emre göre kesilen el boynuna takýldý.” (Nesâî, Kat’us Sarik: 18; Ebû Dâvûd, Hudûd: 22)

ž Tirmizî: Bu hadis hasen garibtir. Bu hadisi sadece Ömer b. Ali el Mukaddemî’nin Haccac b. Ertae’den yaptýðý rivâyetiyle bilmekteyiz. Abdurrahman b. Muhayriz’in kardeþidir.

bölüm: 18

Ø hain, çapulcu ve yankesiciye el kesme cezasý yoktur

1448- Câbir (r.a.)’den rivâyete göre, Peygamber (s.a.v.) þöyle buyurmuþtur: “Aldýðý bir þeye karþý hainlik eden, çapulculuk yapan ve yankesiciye el kesme cezasý yoktur.” (Nesâî, Kat’us Sarýk: 13; Ebû Dâvûd: Hudûd: 14)

ž Tirmizî: Bu hadis hasen sahihtir. Ýlim adamlarýnýn uygulamasý bu hadise göredir. Muðîre b. Müslim, Abdulazziz el Kasmelî’nin kardeþinden ayný þekilde rivâyet etmiþtir. Ali b. el Medînî; Basralý olup Ebû’z Zübeyr’den, Câbir’den, Ýbn Cüreyc’in hadisinin bir benzerini rivâyet etmiþtir.

bölüm: 19

Ø aðaçlarýn meyvelerinden ve diðer yenecek sakýz gibi ürünlerden dolayý el kesmek yoktur

1449- Rafi’ b. Hadîç (r.a.)’den rivâyet edildiðine göre, þöyle demiþtir: “Ne meyvede nede sakýz gibi yenecek ürünlerde el kesme cezasý yoktur.” (Ebû Dâvûd, Hudûd: 13; Nesâî, Kat’us Sârýk: 11)

ž Tirmizî: Ayný þekilde bazý hadisçiler Yahya b. Said’den, Muhammed b. Yahya b. Habban’dan, amcasý Vâsi’ b. Habban’dan ve Rafî’ b. Hadîç’den, Leys b. Sa’d’ýn rivâyeti gibi rivâyet etmiþlerdir.

Mâlik b. Enes ve pek çok kimse bu hadisi Yahya b. Saîd’den, Muhammed b. Yahya b. Habban’dan, Rafî’ b. Hadîç’den rivâyet etmiþ olup “Vasî’ b. Habban’ý” zikretmemiþlerdir.

bölüm: 20

Ø savaþta meydana gelen hýrsýzlýk olayýnda el kesme yoktur

1450- Büsr b. Ertae (r.a.)’den rivâyete göre, þöyle demiþtir: Rasûlullah (s.a.v.)’den iþittim þöyle buyurdu: “Savaþta yapýlan hýrsýzlýkta el kesme yoktur.” (Ebû Dâvûd, Hudûd: 19; Nesâî, Kat’us Sârýk: 16)

ž Tirmizî: Bu hadis garibtir. Ýbn Lehia’dan baþkalarý bu hadisi ayný senedle benzeri þekilde rivâyet etmiþlerdir. Büsr b. Ertae yerine Büsr b. ebî Ertae demiþlerdir. Bazý ilim adamlarýnýn uygulamasý bu hadise göre olup Evzâî bunlardandýr. Cezaya çarptýrýlan kimsenin düþman saflarýna katýlabileceði endiþesinden dolayý savaþta el kesilmez görüþündedirler. Komutan harb bölgesinden çýkýp islam diyarýna ulaþýnca cezayý gerektiren iþ yapana ceza uygulanýr. Evzâî’de ayný görüþtedir.

bölüm: 21

Ø karýsýnýn cariyesiyle cinsel iliþkide bulunan kimsenin cezasý

1451- Habib b. Sâlim (r.a.)’den rivâyete göre, þöyle demiþtir: “Karýsýnýn cariyesiyle cinsel iliþkide bulunan bir adamýn durumu Numân b. Beþîr’e sunulmuþtu da, O’da þöyle dedi: Bu davayý Rasûlullah (s.a.v.)’in verdiði hüküm gibi vererek halledeceðim. Eðer kadýn o cariyeyi kocasýna helal kýlmýþ ise kendisine yüz deðnek vurarak, helal kýlmamýþ ise taþlayarak recmetmek þeklinde cezalandýracaðým.” (Ebû Dâvûd, Hudûd: 27; Ýbn Mâce, Hudûd: 8)

1452- Ali b. Hucr, Hûþeym vasýtasýyla Ebû Biþr’den, Habib b. Sâlim’den, Numân b. Beþîr’den bir benzerini rivâyet etmiþtir. Katâde’den rivâyet ettiðine göre, þöyle demiþtir: Habib b. Sâlim’e de böylece yazýlmýþ idi. Ebû Biþr, Habib b. Sâlim’den hadis iþitmemiþtir. Bu þekilde aynen Hâlid b. Urfuta’dan da hadis rivâyet edilmiþtir.

ž Tirmizî: Bu konuda Seleme b. Muhabbik’ten de hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Numân’ýn hadisinin senedinde karýþýklýk vardýr. Muhammed’den iþittim þöyle diyordu: Katâde bu hadisi Habib b. Sâlim’den iþitmemiþtir ve bunu sadece Hâlid b. Urfuta’dan rivâyet etmiþtir.

Tirmizî: Karýsýnýn cariyesiyle cinsel iliþki kuran adam konusunda âlimler ihtilaf etmiþlerdir. Rasûlullah (s.a.v.)’in ashabýndan aralarýnda Ali ve Ýbn Ömer’in de bulunduðu pek çok kiþi taþlanarak öldürülür, demektedirler. Ýbn Mes’ûd ise ceza gerekmez sadece Tazir (azarlama) cezasý uygulanýr. Ahmed ve Ýshâk, Numân b. Beþîr’in hadisine göre uygulama yapmýþlardýr.

bölüm: 22

Ø zinaya zorlanan kadýna zina cezasý uygulanmaz

1453- Vâil b. Hucr (r.a.)’ýn babasýndan rivâyete göre, þöyle demiþtir: Rasûlullah (s.a.v.) döneminde bir kadýnýn zorla ýrzýna geçilmiþti. Rasûlullah (s.a.v.), cezayý kadýndan kaldýrdý zorla bu iþi yapan kimseye tatbik etti. Râvî diyor ki: Rasûlullah (s.a.v.)’in kadýn için verilmesi gereken bir ücret = mehir’i zikretmemiþtir. (Ýbn Mâce: Hudûd: 30)

ž Tirmizî: Bu hadis garib olup senedi muttasýl deðildir. Baþka þekillerde de rivâyet edilmiþtir. Muahmmed’den iþittim þöyle diyordu: Abdulcebbar b. Vâil b. Hucr babasýna yetiþememiþ bu yüzden de babasýndan hadis iþitmemiþtir. Babasýnýn ölümünden birkaç ay sonra doðduðu söylenir. Rasûlullah (s.a.v.)’in ashabýndan ve baþkalarýndan bazý ilim adamlarýnýn uygulamasý bu hadise göre olup “Zorlanan kimseye ceza gerekmez” görüþündedirler.

1454- Alkame b. Vâil el Kindî (r.a.)’in babasýndan rivâyete göre: Rasûlullah (s.a.v.) zamanýnda mescidde cemaatle namaz kýlmak için evinden dýþarý çýkan bir kadýný bir adam yakaladý, üzerine kapanarak ona tecavüz etti kadýn baðýrýnca adam kaçtý o esnada oradan baþka bir adam geçiyordu. Kadýn dedi ki: Beni þöyle böyle yapan adam budur. Muhâcirlerden bir grup oradan geçiyordu yine kadýn o adam bana þöyle þöyle yaptý dedi. Kadýnýn kendisine tecavüz etti sandýðý kimseyi yakalayýp kadýna getirdiler. Kadýn: Evet iþte budur dedi. Bunun üzerine adamý Rasûlullah (s.a.v.)’e getirdiler. Taþlanarak öldürülmesini emredince kadýna gerçekten tecavüz eden kiþi ayaða kalkarak: Ey Allah’ýn Rasûlü bu cezanýn uygulanacaðý kimse benim dedi. Peygamber (s.a.v.), kadýna sen git Allah seni affetsin dedi. Suçsuz yere yakalanan adama da gönül alýcý sözler söyledi, gerçek suçlu adama ise: “Onu taþlayarak öldürün” buyurdu ve þöyle devam etti. Bu adam öyle bir tevbe etti ki Medîne halký o þekilde tevbe etseydi bütün Medîne halkýnýn günahlarýna keffâret olurdu. (Müsned: 25980)

ž Tirmizî: Bu hadis hasen garib sahihtir. Alkame b. Vâil b. Hucr, babasýndan hadis iþitmiþtir. Alkame kardeþi Abdulcebbar b. Vâil’den büyüktür. Abdulcebbar b. Vâil babasýndan hadis iþitmemiþtir.

bölüm: 23

Ø hayvanlarla cinsel iliþki kuran kimsenin cezasý

1455- Ýbn Abbâs (r.a.)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.) þöyle buyurmuþtur: “Her kimi bir hayvanla iliþki kurduðunu görürseniz onu da hayvaný da öldürünüz. Ýbn Abbâs’a: Hayvanýn suçu nedir? Diye soruldu O’da cevaben þöyle dedi: Bu konuda Rasûlullah (s.a.v.)’den bir þey iþitmedim fakat Rasûlullah (s.a.v.)’in bu tür bir hayvanýn etinden yenmesini ve ondan istifade edilmesini hoþ karþýlamadýðý kanaatindeyim. Bu güne kadar uygulamalar da hep böyle olmuþtur.” (Ebû Dâvûd, Hudûd: 29)

ž Bu hadisi sadece Amr b. ebî Amr’ýn, Ýkrime’den, Ýbn Abbâs’tan yaptýðý rivâyetiyle bilmekteyiz. Sûfyân es Sevrî’nin Âsým’dan, Ebû Ruzeyn’den, Ýbn Abbâs’tan rivâyetine göre, þöyle demiþtir: “Hayvana cinsel iliþkiyle yaklaþan kimseye ceza lazým gelmez.”

Ayný þekilde Muhammed b. Beþþâr, Abdurrahman b. Mehdî vasýtasýyla Sûfyân’dan bize bu hadisi aktarmýþtýr.

Bu hadis birinci rivâyetten daha sahihtir. Ýlim adamlarýnýn uygulamasý bu hadise göre olup Ahmed ve Ýshâk bunlardandýr.

bölüm: 24

Ø homoseksüellik yapan kimsenin cezasý nedir?

1456- Ýbn Abbâs (r.a.)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.) þöyle buyurdu: “Her kimi Lut kavminin iþlediði fiili yapar görürseniz her ikisini de öldürün.” (Ebû Dâvûd, Hudûd: 28; Ýbn Mâce, Hudûd: 12)

ž Tirmizî: Bu konuda Câbir ve Ebû Hüreyre’den de hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Bu hadis bu þekliyle sadece Ýbn Abbâs’ýn bu rivâyetiyle bilinmektedir. Muhammed b. Ýshâk bu hadisi Amr b. ebî Amr’dan rivâyet ederek þöyle der: “Lut kavminin yaptýðý iþi yapan melundur. Burada öldürülmek zikredilmemekte hayvana yaklaþan kimsenin de lanetlendiði kaydedilmektedir.”

Bu hadis Âsým b. Ömer’den, Süheyl b. ebî Salih’den, babasýndan ve Ebû Hüreyre’den aktarýlarak “Yapaný da yapýlaný da öldürünüz” þeklindedir.

Tirmizî: Bu hadisin senedinde söylenti vardýr. Bu hadisi Süheyl b. ebî Salih’den ve Âsým b. Ömer el Ömerî’den baþkasýnýn rivâyet ettiðini bilmiyoruz. Âsým b. Ömer’in hafýzasý yönünden hadis konusunda zayýf olduðu kaydedilmiþtir.

Homoseksüellik yapan kimsenin cezasý konusunda âlimler deðiþik görüþler ortaya koymuþlar olup, bir kýsmý evli de olsa bekar da olsa taþlanarak öldürülmesi görüþündedirler. Mâlik, Þâfii, Ýshâk bunlardandýr. Bazý ilim adamlarý ve tabiin dönemi fýkýhçýlarýndan Hasan el Basrî, Ýbrahim Nehaî, Atâ b. ebî Rebah ve diðerleri ise þöyle demektedirler: Homoseksüellik yapanýn cezasý zina yapanýn cezasý gibidir. Sevrî ve Küfeliler de ayný görüþtedirler.

1457- Câbir (r.a.)’den rivâyet edildiðine göre, þöyle diyor: Rasûlullah (s.a.v.) buyurdular ki: “Ümmetim üzerinde korktuðum þeylerin en korkuncu Lut kavminin iþidir.” (Ýbn Mâce, Hudûd: 12)

ž Tirmizî: Bu hadis hasen garibtir. Sadece bu þekliyle biliyoruz ki Abdullah b. Muhammed b. Ukayl b. ebî Tâlib, Câbir’den rivâyet etmiþtir.

bölüm: 25

Ø islam dininden dönen kimseye uygulanacak ceza

1458- Ýkrime (r.a.)’den rivâyete göre, Ali (r.a.), Ýslam’dan dönen bir topluluðu yakarak cezalandýrdý. Bu durum Ýbn Abbâs’a ulaþýnca ben olsaydým Rasûlullah (s.a.v.)’in sözü üzerine onlarý öldürürdüm çünkü Rasûlullah (s.a.v.): “Kim dinini deðiþtirirse onu öldürün” buyurur, Rasûlullah (s.a.v.)’in þu sözü ile “Allah’ýn azabý ile azâblandýrmayýn” onlarý yakmazdým. Bu söz Ali’nin kulaðýna ulaþýnca “Ýbn Abbâs doðru söyledi” dedi. (Ebû Dâvûd, Diyât: 1; Ýbn Mâce, Hudûd: 2)

ž Tirmizî: Bu hadis sahih hasendir. Ýlim adamlarýnýn Ýslam dininden dönen kimselere uygulamalarý bu hadise göredir. Ýslam dininden dönen kadýn konusunda ayrý görüþler vardýr. Kimi âlimler öldürülür derler Evzâî, Ahmed ve Ýshâk bunlardandýr. Kimileri ise öldürülmez hapsedilir derler. Sûfyân es Sevrî baþkalarý ve Küfeliler bu görüþtedirler.

bölüm: 26

Ø müslüman, müslümana silah çekebilir mi?

1459- Ebû Musa (r.a.)’den rivâyet edilmiþtir. Rasûlullah (s.a.v.) þöyle buyurdu: “Bize karþý silah çeken bizden deðildir” (Buhârî, Fiten: 7; Ýbn Mâce, Hudûd: 19)

ž Tirmizî: Bu konuda Ýbn Ömer, Ýbn’üz Zübeyr, Ebû Hüreyre ve Seleme b. Ekvâ’dan hadis rivâyet edilmiþtir.

Tirmizî: Ebû Musa hadisi hasen sahihtir.

 bölüm: 27

Ø sihirbaz (cinlerle ilgilenip bazý bilgiler verenlerin) cezasý

1460- Cündüp (r.a.)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.) þöyle buyurmuþtur: “Sihirbazýn cezasý kýlýçla öldürülmektir.” (Tirmizî rivâyet etmiþtir.)

ž Tirmizî: Bu hadisi merfu olarak sadece bu þekliyle bilmekteyiz Ýsmail b. Müslim el Mekkî’nin hadis konusunda zayýf olduðu söylenmiþtir. Ýsmail b. Müslim el Abdî el Basrî’ye gelince Vekî’ “O güvenilir kiþidir, Hasan’dan hadis rivâyet etmiþtir. Sahih olan rivâyet Cündüp’den mevkuf olarak rivâyettir. Rasûlullah (s.a.v.)’in ashabýndan ve baþkalarýndan bazý ilim adamlarýnýn uygulamasý bu hadise göre olup Mâlik b. Enes’te bunlardandýr. Þâfii der ki: “Sihirbaz kimse küfre götürecek þekilde bir iþ yaparsa öldürülür. Küfre götürmeyen bir iþ yaparsa öldürülmez” görüþündedir.

bölüm: 28

Ø ganimet mala hainlik eden kimsenin cezasý

1461- Ömer (r.a.)’den rivâyet edildiðine göre Rasûlullah (s.a.v.) buyurdu ki: “Her kimi ganimet malý aþýrmýþ görürseniz onun o eþyasýný yakýn.” Salih diyor ki: Sâlim b. Abdullah ile beraber olduðu bir anda Mesleme’nin yanýna girmiþtim. Mesleme ganimet malýna hainlik eden birini buldu ve Sâlim’in bu hadisi aktarmasý üzerine emretti eþyalarýný yaktýrdý eþyalarý arasýnda birde Mushaf çýkmýþtý, Sâlim demiþti ki: Bunu sat bedelini sadaka olarak daðýt. (Ebû Dâvûd, Cihâd: 85; Darîmi, Siyer: 49)

ž Tirmizî: Bu hadis garibtir. Ancak bu þekliyle bilmekteyiz. Bazý ilim adamlarýnýn uygulamasý bu hadise göre olup Evzâî, Ahmed, Ýshâk bunlardandýr.

Tirmizî: Muhammed’e bu hadis hakkýnda sordum dedi ki: Bu hadisi sadece Salih b. Muhammed b. Zaide rivâyet ediyor ki bu þahýs Ebû Vakîd el Leysî’dir ve rivâyetleri münker (hoþ karþýlanmaz) dir. Muhammed devamla diyor ki: Rasûlullah (s.a.v.)’den ganimet mala hainlik konusunda pek çok hadis rivâyet edilmiþ olup bu hadislerde o malýn yakýlmasý emredilmemektedir.

Tirmizî: Bu hadis garibtir.

bölüm: 29

Ø bir erkeðe “ey kadýnlaþmýþ kiþi” diyen kimsenin cezasý

1462- Ýbn Abbâs (r.a.)’den rivâyet edilmiþtir. Rasûlullah (s.a.v.) þöyle buyurdu: “Bir adam bir adama ey Yahudî derse ona yirmi deðnek vurun yine bir erkeðe ey kadýnlaþmýþ erkek derse ona da yirmi deðnek vurun, yine her kim evlenmesi haram olan anne , teyze, hala gibi kimselerle evlenirse onu da öldürün.” (Ýbn Mâce, Hudûd: 38)

ž Tirmizî: Bu hadisi sadece bu þekliyle bilmekteyiz, Ýbrahim b. Ýsmail’in hadis konusunda zayýf olduðu söylenir. Bazý ilim adamlarýnýn uygulamasý bu hadise göre olup þöyle derler: Her kim bilerek evlenmesi haram olan birisiyle evlenirse cezasý öldürülmektir.

Ahmed diyor ki: Annesiyle evlenen öldürülür.

Ýshâk der ki: Her kim evlenmesi haram olan (kardeþ, teyze, hala) kimselerle evlenirse öldürülür. Peygamber (s.a.v.)’den deðiþik þekillerde de bu hadis rivâyet edilmiþtir. Berâ b. Âzib ve Kurre b. Ýyas el Müzenî’den rivâyete göre, bir adam babasýnýn karýsýyla evlenmiþ Peygamberimiz (s.a.v.)’de onun öldürülmesini emretmiþtir.

bölüm: 30

Ø Ta’zir (azarlama) cezasý ne kadardýr?

1463- Ebû Bürde b. Niyâr (r.a.)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.) þöyle buyurmuþtur: “Allah’ýn cezalarýndan herhangi bir ceza dýþýnda on deðnekten fazla vurulmaz.” (Yani ta’zir cezalarýnýn en fazlasý on deðnektir.) (Buhârî, Muharibîn: 28; Ýbn Mâce, Hudûd: 32)

ž Tirmizî: Bu hadis hasen garib olup sadece bu þekilde bilmekteyiz. Ýlim adamlarý ta’zir (azarlama) cezasý hakkýnda deðiþik görüþler ortaya koymuþlardýr. Bu konuda en güzel hadis budur.

Tirmizî: Ýbn Lehîa bu hadisi Bükeyr’den rivâyet etmekte olup rivâyetinde yanýlarak Abdurrahman b. Câbir b. Abdullah’ýn babasýndan demektedir ki bu bir yanýlmadýr.

Sahih olan rivâyet Leys b. Sa’d’ýn rivâyetidir ki bu rivâyet Abdurrahman b. Câbir b. Abdullah yoluyla Ebû Bürde b. Niyâr’dan gelen rivâyettir.